نامه ابراهام لینکلن به معلم پسرش

نامه ابراهام لینکلن به معلم پسرش:

او باید بداند که همه مردم عادل و همه آنها صادق نیستند . اما به پسرم بیاموزید که به ازاء هر شیاد ، انسانهای درست و صدیق هم وجود دارند . به او بگویید در ازاء هر سیاستمدار خودخواه ، رهبر باحمیتی هم وجود دارد . به او بیاموزید که در ازاء هر دشمن ، دوستی هست . .

می‌دانم که وقت می‌گیرد . اما به او بیاموزید اگر با کارو زحمت خودش ، یک دلار کاسبی کند بهتر از این است که جایی روی زمین پنج دلار پیدا کند . به او بیاموزید که از باختن پند بگیرد و از پیروز شدن لذت ببرد . او را از غبطه خوردن بر حذر دارید . به او نقش و تاثیر مهم خندیدن را یاد آور شوید . اگر می‌توانید به او نقش مهم کتاب در زندگی را آموزش دهید . به او بگویید که تعمق کند . به پرندگان در حال پرواز در دل آسمان دقیق شود . به گلهای درون باغچه ، به زنبورها که درهوا پرواز می‌کنند ، دقیق شود . به پسرم بیاموزید که در مدرسه بهتر این است که مردود شود . اما با تقلب به قبولی نرسد . به پسرم یاد بدهید با ملایم‌ها ، ملایم و با گردن کشها ، گردن کش باشد . به او بگویید به عقایدش ایمان داشته باشد ، حتی اگر همه در جهت خلاف او حرف بزنند . به پسرم یاد بدهید که همه حرف‌ها را بشنود و سخنی را که به نظرش درست می‌رسد انتخاب کند . ارزشهای زندگی را به پسرم آموزش دهید . اگر می‌توانید به پسرم یاد بدهید که در اوج اندوه تبسم کند . به او بیاموزید که در اشک ریختن خجالتی وجود ندارد . به او بیاموزید که می‌تواند برای فکر و شعورش مبلغی تعیین کند . اما قیمت‌گذاری برای دل بی‌معناست . به او بگویید تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را برحق می‌داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد . در کار تدریس به پسرم ملایمت به خرج دهید اما از او یک نازپرورده نسازید . بگذارید که شجاع باشد . به او بیاموزید که به مردم اعتقاد داشته باشد . توقع زیادی است اما ببینید که چه می‌توانید بکنید ، پسرم کودک کم سال و انسان بسیار خوبیست............

نوشته های دیگران()

جوری دگرنگاه کنید:

گاهی وقتها که به مشکلاتی که روی زمین هستند نگاه می کنیم، این طور به نظر میرسد که همه چیز سرشار از ترس، غم، دلتنگی و تیره بختی است. بعضی روزها که از خواب بیدار میشویم، نمی دانیم که چه اتفاقات ناگواری ممکن است رخ بدهد. وقایع دنیای بیرون نه تنها ملال انگیز به نظر می رسند، بلکه دنیای درون ما نیز پر از افکار ملال انگیز است.نفس به ما میگوید: "این همه را دلیل آن بدانیم که قربانیان درمانده ای هستیم که در دنیایی ناعادلانه و بی رحم و تهی از عشق به سر میبریم."

اما راه دیگری نیز برای دیدن دنیا وجود دارد و ما میتوانیم با دگرگون کردن احساس و ادراک خود، آن را بیابیم.

شاید یکی از بزرگترین موهبتهایمان در زندگی، توان انتخاب کردن افکار و باورهایی است که به ذهنمان راه میدهیم. ما واقعاً می توانیم انتخاب کنیم از دنیایی که بر اساس اسارت تحمیلی ترس ساخته شده است، رها باشیم. می توانیم توهّم دنیایی مالامال از ترس، نفرت، تضاد و جنگ را باور کنیم یا به دنیایی معتقد باشیم که بر پایه عشق جاودانه بنا شده است. وقتی دنیای توهّم را انتخاب کنیم، باور داریم آنچه در دنیای بیرون وجود دارد علّت است.اما هنگامی که جهان عشق را انتخاب می کنیم، باور داریم که افکار خودمان علت دیده ها و تجارب ما هستند.

در هر وضعیتی که به سر می بریم، می توانیم پیوسته تصمیم بگیریم آرامش ذهن را یگانه هدف خود قرار دهیم . میتوانیم یکبار دیگر انتخاب کنیم دنیا را با چشم دیگری ببینیم.
چنانچه آرامش ذهن را انتخاب کنیم ادراک و احساس ما تغییر میکند، بار دیگر تعهد به تحول شخصیتمان را تأیید میکنیم و نقش خود را در کمک به دگرگون ساختن دنیایی که می بینیم اجرا میکنیم.

می توانیم بیاموزیم چگونه مسئولیت افکار و احساساتمان را بپذیریم و تلاش کنیم یابنده عشق باشیم نه جوینده عیب و بیاموزیم که دنیا را به عنوان وسیله ای برای از میان برداشتن جدایی ها ببینیم.

ما میتوانیم انتخاب کنیم که دنیا را با قلب خود و نه با ذهنمان درک کنیم.

هرچه بیشتر بگذاریم که قلبمان نگرش ما به جهان را راهنمایی کند بیشتر میتوانیم بپذیریم که یگانه هدف ما در زندگی عشق ورزیدن و بخشایش است و بیشتر میتوانیم آرامش و عشق و شادی را تجربه کنیم.

پس هروقت که غمگین، ناراحت وخشمگین و نومید میشویم به خود یادآوری کنیم که می توان به دنیا با چشمی دیگر نگریست و  انتخاب کنیم ناراحتی کنونی خود را از این دیدگاه تازه ببینم..........

نوشته های دیگران()

نکته هایی زندگی
[عناوین آرشیوشده]